piątek, 18 listopada 2011

Rodzaje rajstop i ich rozmiary

Autorem artykułu jest pacman82


Rajstopy to element garderoby, noszony poniżej pasa, na nogach oraz czasami i na tułowiu. Rajstopy są niezwykle popularne, jednakże laicy nie mają pojęcia z jakich materiałów robi się je i co z tego faktu wynika.
Najczęściej spotykam się z rajstopami „streczowymi”. „Streczowe” rajstopy to te które możemy dostać w pudełkach. Minusem tego typu rajstop jest to iż są one niezwykle słabe. W momencie gwałtownego zaciągania możemy zniszczyć rajstopy i będą nadawały się tylko i wyłączenie do śmieci. Innym rodzajem rajstop są te z lycrą. Lajkra to syntetyczne tworzywo, na które patent posiada tylko i wyłącznie firma Dupont, dlatego też często spotyka się rajstopy imitujące ów materiał. Oczywistością tego faktu jest to iż rajstopy z zamiennikiem lajkry są słabsze. Jednakże rajstopy z lycrą są niezwykle trwałe, szczególnie jeżeli zechcemy porównywać je z tzw. „streczowymi”.
Do rajstop śmiało możemy przyłączyć również pończochy. Tutaj prym wiodą produkcje nylonowe, należy w takim wypadku uważać jednak na ich tanie podróbki. Często w internecie spotykamy się z prezentacją, która zapewnia iż mamy do czynienia z nylonowymi pończochami, co okazuje się nieprawdą. Nylonowe pończochy od zwykłych odróżnia fakt iż w użytkowaniu dają uczucie lekkości dzięki czemu noszą się niezwykle lekko, są one zdecydowanie mniej rozciągłe niż tradycyjne pończochy.
Musimy jednak zdawać sobie sprawę iż zakup rajstop nawet z najlepszego materiału nie gwarantuje nam długiej żywotności. Rajstopy powinniśmy dobierać do własnego ciała, dzięki czemu nie dość że nie zepsują nam się szybko to dodatkowo będziemy odczuwać komfort podczas ich noszenia. Szukając rozmiarów musimy wiedzieć iż w Polsce używa się skali liczbowej od 2 do 5, gdzie 2 będzie rozmiarem S, a z kolei 5 to rozmiar XL. Możemy spotkać się również z numeracją 1-2 oraz 3-4. Tego typu rozmiary stosują topowe firmy, proponujące produkty najlepszej jakości.
---

Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/

czwartek, 17 listopada 2011

Ćwiczenia odchudzające kluczem do sukcesu

Autorem artykułu jest Katarzyna Sowa


Ćwiczenia odchudzające – konieczny krok na drodze do pięknej sylwetki W czasach, gdy spotykamy coraz więcej osób skarżących się na nadwagę i coraz poważniejszym zagrożeniem staje się wizja społeczeństwa otyłego, temat odchudzania przestaje być tabu.
Ćwiczenia odchudzające – konieczny krok na drodze do pięknej sylwetki

W czasach, gdy spotykamy coraz więcej osób skarżących się na nadwagę i coraz poważniejszym zagrożeniem staje się wizja społeczeństwa otyłego, temat odchudzania przestaje być tabu. Odchudzają się wszyscy: nastolatki i ich babcie, ekspedientki z osiedlowych sklepików i gwiazdy światowego formatu. Różni ludzie używają odmiennych metod do rozwiązania tego ‘otyłego’ problemu. Najczęściej próbują odnaleźć dogodną dla siebie dietę, często zapominają jednak o tym, ze każdą z nich warto uzupełnić o… ćwiczenia odchudzające, by uzyskać upragniony efekt - szczupłą sylwetkę.

Ćwiczenia odchudzające – dla każdego coś dobrego

Bardzo ważnym jest, by umiejętnie dobrać ćwiczenia do swoich upodobań. Spośród ogromnego wyboru ćwiczeń odchudzających najskuteczniej kalorie spalają: step aerobik, rower, pływanie, tenis, squash, wspinaczka, chodzenie po górach, bieganie na nartach, bieganie, wiosłowanie (około 300 - 400 kalorii w 30 min.). Można tez sięgnąć po ćwiczenia odchudzające wymagające większego nakładu wysiłku i systematyczności, np. aerobiczną szóstkę Weidera (zestaw ćwiczeń na mięśnie brzucha wykonywanych w celu spalenia tkanki tłuszczowej zalegającej w ich obrębie oraz do znacznego wzmocnienia wszystkich mięśni tej partii ciała.) Część z nas wpisując w wyszukiwarkę: ‘ćwiczenia odchudzające’ szuka ćwiczeń poprawiających wygląd nie całego ciała, ale nastawia się na odchudzanie konkretnych jego partii. Stawiamy więc na płaski brzuch, jędrne piersi czy pupę albo walkę z grubymi nogami. Wiele z ogólnie znanych ćwiczeń odchudzających, nie tylko pomaga szczupleć, ale i wzmacnia nasze mięśnie.

Ćwiczenia odchudzające - codziennie 20 minut

Stosując ćwiczenia odchudzające należy pamiętać przede wszystkim o systematyczności. Ćwicząc codziennie 15 - 20 minut, nawet przy niezbyt wyczerpującym zestawie ćwiczeń odchudzających można osiągnąć i zachować szczupłą sylwetkę przez lata. Ćwiczenia odchudzające - to jest to!
---
ćwiczenia odchudzające

Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/

środa, 16 listopada 2011

Modne fryzury

Autorem artykułu jest Adam Wolas


Fryzury z lat 60-tych, 70-tych w nowym wydaniu - oto trendy na nadchodzace miesiące. Styliści intensywnie pracują nad nowymi fryzurami, wzozrując się na fryzurach, które królowały w latach młodości naszych babek...
Fryzury z lat 60-tych, 70-tych w nowym wydaniu - oto trendy na nadchodzace miesiące. Styliści intensywnie pracują nad nowymi fryzurami, wzozrując się na fryzurach, które królowały w latach młodości naszych babek. Re-make starych fryzur, w połączeniu z nowoczesnymi technikami fryzjerskimi, nowymi materiałami i całkiem nowym spojrzeniem na modę, daje niesamowity efekt - modne fryzury. Jak powszechnie wiadomo, wzorowanie się na starych rzeczach, może przynieść nadspodziewane rezultaty. Modne fryzury z tamtych lat, nie tylko stają się znowu modne ale zyskują coraz większą popularność i uznanie wśród stylistów.

I nie ma znaczenia czy stylistą jest kobieta czy mężczyzna - jak wiadomo w tym zawodzie modne fryzury wykonują mężczyźni, którzy to są doskonałymi fachowcami - uznanymi stylistami z ugruntowaną pozycją w show bussines'ie. Spojrzenie w lata 60-te przez fachowca da zawsze ten sam rezultat - re-make czyli odświeżenie fryzury.

Analizując dokonania czołowych stylistów, możemy wnioskować, że droga do kariery jest trudna i wymaga wysiłku i otwartego umysłu. Nie zawsze bowiem robi się to co się lubi. Nader często zdarzają się projekty, które trzeba wykonać bo "wypada" je mieć w swojej kolekcji. Myślę tu o kolekcji - fryzury ślubne - temat bardzo trudny i bez głebokiej znajomości branży i panujących w niej trendów, nie da się stworzyć czegoś nowego.

Fryzury ślubne to osobny dział fryzjerstwa. Bardzo specyficzny dział, w któym niektórzy styliści się specjalizują. Wymaga on fachowej wiedzy i znajomości technik fryzjerstwa, niedostępnych dla zwykłego fryzjera. Obecnie zdobycie wiedzy na takim poziomie by można było swobodnie komponować fryzury ślubne - modne fryzury - wymaga niezwykle dużego wysiłku popartego ciężką pracą praktyczną. Doskonalenie techniki zajmuje lata.

Modne fryzury możemy zobaczyć na stronie www.fryzury.lux-link.info - aktualne trendy, modne fryzury, kolekcja sukien ślubnych, fryzury ślubne, fryzury wieczorowe, fryzury krótkie, fryzury damskie. Najmodniejsze fryzury ułożone w kategorie.
Być może znajdziesz coś dla siebie i zmienisz swój wizerunek ?? Warto spróbować.
---
fryzury

Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/

poniedziałek, 7 listopada 2011

Jak się ubierać odpowiednio do sylwetki? Porady stylistki!

Autorem artykułu jest Joanna Abram


Bez względu na to, czy jesteś rożkiem, gruszką czy jabłkiem, możesz wyglądać i czuć się świetnie. Oto kilka porad stylistki, jak to osiągnąć.


Często szafa pęka w szwach, a my mamy wrażenie że nie mamy nic co mogłybyśmy na siebie włożyć. Cóż - jeśli tak jest, nie jesteś osamotniona! Z takim problemem spotyka się większość z nas.

Jak temu zaradzić? Jak budować swoją szafę, by ciuchy które w niej są były dopasowane dla nas idealnie? Pomoże nam w tym stylizacja sylwetki!

Stylizacja/analiza sylwetki polega na określeniu typu figury oraz dopasowaniu idealnych fasonów i tkanin, które ukryją mankamenty figury, a podkreślą jej atuty. Często pomocny może okazać się stylista bądź doradca wizerunku, który fachowym okiem oceni, pomoże i wesprze w zakresie kreowania naszego wizerunku.

Po pierwsze: określenie proporcji sylwetki
Podstawową zasadą w stylizacji jest równowaga proporcji. Najkorzystniej prezentuje się sylwetka proporcjonalna, gdzie góra równoważy się z dołem. Omówimy to na podstawie 5 podstawowych typów sylwetek:

GRUSZKA
Cechy charakterystyczne:

- szerokie biodra
- wąskie ramiona
- masywne uda
- wcięcie w talii
- niezbyt duży biust

Aby zrównoważyć proporcje: optycznie należy dodać objętości na górze sylwetki, zakładając ozdobne i kolorowe bluzki (mogą być z bufkami). Dół powinien być stonowany i niezbyt rzucający się w oczy.

JABŁKO
Cechy charakterystyczne:

- wystający brzuch
- brak wcięcia w talii
- duży biust
- często smukłe nogi

Aby zrównoważyć proporcje: optycznie należy odjąć objętości ze środkowej części sylwetki, zakładając bluzki wiązane kopertowo, nieprzyciągające uwagi w okolice brzucha. Jeśli masz zgrabne nogi - podkreślaj je!

ROŻEK
Cechy charakterystyczne:

- szerokie ramiona
- wąskie biodra

Aby zrównoważyć proporcje: optycznie należy dodać objętości na dole sylwetki, zakładając rozkloszowane spódnice, spodnie o szerszych nogawkach, a na górę - stonowane kolory, nieprzyciągające uwagi.

CHŁOPIĘCA
Cechy charakterystyczne:

- wąskie ramiona
- wąskie biodra
- brak wcięcia w talii
- mały biust

Aby zrównoważyć proporcje: optycznie należy dodać objętości zarówno na górze sylwetki, jak i na dole, aby zaznaczyć bardziej kobiece kształty; należy również pamiętać o podkreśleniu talii. Sprawdzą się tutaj np. spódnice bombki, bluzki z żabotem, zdobieniami, optycznie powiększającymi biust.

KLEPSYDRA
Cechy charakterystyczne:

- wcięcie w talii
- szerokość ramion proporcjonalna do szerokości bioder

Ta sylwetka nie wymaga korekty, jest najbardziej proporcjonalna.
Po drugie: wzory i faktury
Pionowe i poziome pasy nie dla każdego! Jeśli jesteś bardzo wysoka i szczupła raczej unikaj stroju z pionowymi pasami - dodatkowo wydłużą Twoją sylwetkę. Jeśli masz szerokie biodra i bardzo wąskie ramiona - na poziome pasy możesz pozwolić sobie na górze sylwetki.


Duże wzory zakładaj tam, gdzie optycznie chcesz zwiększyć objętość sylwetki. Jeśli masz szerokie ramiona a wąskie biodra, załóż spódnicę w duże wzory o nieco rozkloszowanym kształcie. Duże, kolorowe wzory przyciągają uwagę, więc nie stosuj ich w tych miejscach, które chcesz ukryć!


Uważaj na lejące tkaniny!
Z pozoru dobrze kamuflują - są rozciągliwe, dlatego Panie w większych rozmiarach dobrze się w nich czują. Jednak często mogą podkreślić fałdki na plecach, brzuchu. Jeśli masz trochę więcej ciałka powinnaś raczej unikać takich tkanin, a wybierać te, które nie będą mocno opinać ciała i nie podkreślą jego niedoskonałości.
---
Autor: "Akademia Metamorfoz"
www.akademiametamorfoz.pl
email: info@akademiametamorfoz.pl
tel. 509-385-376
Zapraszamy na metamorfozy - http://www.akademiametamorfoz.pl/

Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/

środa, 2 listopada 2011

Sernik wiedeński

Autorem artykułu jest Mira Ulowska


Huuuurrrra!!! Nareszcie dobry przepis i przepyszny sernik wiedeński w moim wykonaniu! Niesamowite ile czasem trzeba czasu, aby trafić przypadkiem na przepis, który, jest prosty i prawie daje gwarancję smacznego ciasta.
Huuuurrrra!!!
Nareszcie dobry przepis i przepyszny sernik wiedeński w moim wykonaniu!
Niesamowite ile czasem trzeba czasu, aby trafić przypadkiem na przepis, który, jest prosty i prawie daje gwarancję smacznego ciasta.

Przez te wszystkie lata, kiedy próbowałam „stworzyć” taki sernik, aby smakował mnie i mojej rodzinie, zdarzało mi się
znaleźć taki przepis, ale był on zazwyczaj na tyle skomplikowany, że przy niewielkim talencie kulinarnym, jaki posiadam, natychmiast zapominałam jak powtórzyć ten sukces. Jeśli zgubiłam zapisany na kartce przepis, natychmiast traciłam możliwość powtórnego upieczenia tego ciasta.
Ale jest, sprawdzony i…. zapamiętany!

A oto ON!

Należy przygotować:
1 kg dobrego, niekwaśnego sera,
10 jajek,
1,5 szklanki cukru pudru ( szybciej się rozpuszcza), jeśli użyjemy normalnego cukru, wtedy należy zwiększyć jego ilość do 2 szklanek
20 dag masła, lub margaryny,
bakalie ( sernik bardzo lubi skórkę pomarańczową). Ilość bakalii zależy od indywidualnych upodobań. Ja użyłam dużo skórki pomarańczowej, rodzynki, płatki migdałowe.
3 – 4 łyżki pszennej mąki,
cukier wanilinowy,
tłuszcz i tartą bułkę do wysmarowania i wysypania dużej tortownicy.

Ser koniecznie przepuścić dwukrotnie przez maszynkę do mielenia mięsa, używając sitka z małymi oczkami.
Następnie utrzeć masło z cukrem i cukrem wanilinowym. Partiami wlewać żółtka ciągle ucierając.
Następnie dodawać ser nie przestając ucierać.
Wsypać mąkę, dodać bakalie, wymieszać i w końcu dodać sztywną pianę z białek. Delikatnie, bardzo delikatnie przemieszać i wyłożyć do przygotowanej tortownicy.
Piec w piekarniku w temp. 160 – 180 stopni C. przez 1,5 - 2 godz. Jest to proces jakby powolnego suszenia ciasta.
Sernika nie należy w tym czasie poruszać.
Następnie wyjąć i według uznania: posypać cukrem, polać czekoladą, albo polewą, ostudzić i …. zjeść.


W trakcie pieczenia sernik dość mocno wyrasta, później niestety opada, podobno zawsze opada, ale nie traci przy ty swoich walorów smakowych. Niestety nie potrafię wyliczyć ile kalorii zawiera porcją tego smakołyku.
Niemniej gorąco polecam i życzę smacznego.
W końcu coś się nam od życia należy. Prawda?
---
Mira U.
http://www.ulubiona.jupe.pl/

Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/

wtorek, 1 listopada 2011

Jak szybko i bez problemu znaleźć dobrze płatną pracę odpowiadającą naszym zainteresowaniom?

Autorem artykułu jest Piotr Waydel


Większość ludzi stara się o pracę pisząc podania, CV, listy motywacyjne i rozsyłając je gdzie popadnie. Nawet w przypadku wspaniałego wykształcenia, znajomości języków i skończonych kursów MBA, często nie otrzymują nawet propozycji spotkania. Wiele osób i firm doradczych radzi jak starać się o pr...
Większość ludzi stara się o pracę pisząc podania, CV, listy motywacyjne i rozsyłając je gdzie popadnie. Nawet w przypadku wspaniałego wykształcenia, znajomości języków i skończonych kursów MBA, często nie otrzymują nawet propozycji spotkania.

Wiele osób i firm doradczych radzi jak starać się o pracę oraz jak przygotować dokumenty. Jest również wiele porad na temat jak zaprezentować się na spotkaniu kwalifikacyjnym. Ale nie ma nic na temat tego, co mnie jako właściciela firmy najbardziej interesuje w kandydacie. Wszyscy starający się piszą podobne pisma, zachowują się podobnie i najczęściej jest to loteria, kogo się zatrudni.

Mnie prawdę mówiąc, guzik obchodzi, co kandydat skończył, gdzie pracował i co napisze w liście motywacyjnym. To są tylko wstępne metody eliminacji. Ważne dla mnie jest jedynie to, czy sprawdzi się i przyniesie mojej firmie zysk. Czy będzie on zaangażowanym i czynnym współpracownikiem, z którym przyjemnie wykonuje się nawet najtrudniejsze zadania czy tylko roszczeniowym wykonawcą najprostszych poleceń.

Przy dużej ilości jednakowych podań nawet nie chce się ich czytać. Najczęściej w takim przypadku zadziała czyjeś polecenie, gdyż zdejmuje obowiązek czytania, zastanawiania się i rozmów, co i tak kończy się loterią. A przy uwzględnieniu polecenia, zyskujemy wdzięczność znajomego. A w przypadku, gdy zatrudnienie było niewłaściwe, mamy na kogo zwalić. Jest to komfortowa sytuacja dla dobrego samopoczucia.

Jeśli nie ma poleconych osób, to najwygodniej zwalić całą procedurę zatrudnienia na pracownika, który najczęściej żeby się nie narazić, będzie to robił w sposób standardowy.

Zgodnie z zasadą Pareto 20% pracowników każdej firmy odpowiada za 80% jej zysków. Żaden mądry dyrektor, a tym bardziej właściciel firmy nie pozwoli sobie na stratę szansy zatrudnienia kogoś z tej grupy nawet, jeśli aktualnie nie potrzebuje pracowników. Należy to wykorzystać przy staraniu się o pracę.

Praca daje satysfakcję i efekty wtedy, gdy jest robiona z zaangażowaniem i sprawia przyjemność. Jeśli poszukujemy pracy, najpierw należy zastanowić się, co nas interesuje i jaką pracę wykonujemy najchętniej. Co byśmy chcieli robić w przyszłości?

Po zdefiniowaniu rodzaju pracy należy wybrać kilka najbardziej interesujących firm, w których taka praca jest możliwa. Absolutnie nie należy w tym przypadku kierować się tym czy poszukują pracowników. To my decydujemy gdzie chcemy pracować.

Następnym etapem jest dokładne poznanie wszystkich wytypowanych firm, ich historii, zakresu działania, planów, itd. Należy również poszukać wszelkich dostępnych informacji na temat właściciela, czy kadry zarządzającej. Najkorzystniej jest, gdy właścicielem jest osoba, o której można się dowiedzieć czegoś w Internecie. Ważny jest każdy szczegół.

Spośród wytypowanych firm trzeba wybrać jedną i zacząć myśleć o niej jak o własnej firmie. Należy zadawać sobie pytania w stylu:

Jak można zwiększyć jej opłacalność?
Jak zmniejszyć koszty?
Co nowego można zacząć robić?
Jak pokonać konkurencję?
Jak zwiększyć zbyt?

Takich typowych pytań trzeba sobie zadać 50-100 i starać się znaleźć na nie jak najwięcej odpowiedzi. Jeśli czegoś nie wiemy można szukać w Internecie. Do tego samego pytania należy podchodzić wielokrotnie. Ponieważ temat pracy jest związany z naszymi zainteresowaniami wszystko raczej nie powinno sprawić przykrości. Wydaje mi się nawet, że jeśli dobrze je określiliśmy, powinniśmy mocno się zaangażować.

Później warto sobie wyobrazić, że jesteśmy firmą konkurencyjną i zastanowić się, co możemy zrobić, aby wygrać rynkowy wyścig. Tu też trochę pytań i pomysłów nie zawadzi.

Jeśli mocno już się zaangażujemy w taką zabawę i wchłonęliśmy sporo wiedzy na ten temat, należy porozmawiać ze znajomymi reprezentującymi różne profesje. Pozwoli to spojrzeć na firmę i jej możliwości z zupełnie innych stron.

Niezbędne również jest odwiedzenie podobnych firm w różnym charakterze, aby zweryfikować nasze wyobrażenia. Zupełnie inna będzie rozmowa, jeżeli przyjdziemy jako klient a inna, gdy jako ewentualny dostawca. Do takiej rozmowy należy oczywiście bardzo dobrze się przygotować.

Już po paru dniach takiej ciągłej zabawy zaczynamy o niej śnić i do myślenia włącza się podświadomość. Efekty są piorunujące. Wszystko kojarzy się nam z tą działalnością.

Po około dwóch tygodniach możemy uporządkować wszystkie pomysły i przygotować się do spotkania z właścicielem firmy. Należy z propozycją spotkania wystąpić bezpośrednio do niego. Czasami może być to pewnym problemem, ale należy sobie z nim poradzić, mając wiedzę o firmie i właścicielu. Absolutnie nie należy po takim przygotowaniu umawiać się z pracownikiem.

Na spotkaniu nie wolno przyjąć postawy wszystkowiedzącego. Nasza wiedza jest na pewno dużo mniejsza od wiedzy i doświadczenia naszego rozmówcy. Jeżeli nawet nasze pomysły i propozycje nie są rewelacyjne, to każdy inteligentny właściciel widząc takie zaangażowanie, entuzjazm i wiedzę powinien to uwzględnić zwłaszcza, gdy ma świadomość, że może to zrobić konkurencja.

Nawet, jeśli nie uda się za pierwszym razem to jesteśmy już całkiem nieźle przygotowani do spotkania z drugą taką firmą. Trzeba tylko trochę uzupełnić wiadomości.

Piotr Waydel
---
Piotr Waydel

Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/

niedziela, 30 października 2011

Punk rock, emo i goth - ubrania zbuntowane

Autorem artykułu jest Ada Sagała


Punk rock, emo i goth - moda inspirowana stylami muzycznymi.
Jeśli odwiedzacie sklepy, aukcje internetowe, czy e-sklepy - na pewno wiecie już o co chodzi.
Trupie czaszki i ćwieki zdominowały ulice wszystkich miast świata.
Coraz więcej jest ubrań, które nawiązują do stylu punk rock.

Ten trend w modzie istnieje już od bardzo dawna. Stworzono go, aby wyrazić swoją postawę buntu przeciwko światu cywilizacji zachodniej.
Jak sama nazwa wskazuje ten styl wywodzi się z muzyki, to w niej ma swoje korzenie cała ideologia, która inspiruje również kreatorów mody.

Sam kierunek w modzie narodził się w latach 80 zeszłego wieku. Ludzie, którzy ubierali się punk rockowo nosili czarne, albo jeansowe obcisłe spodnie, krótkie skórzane kurtki koniecznie z suwakami! Pełno było wszędzie agrafek, naszywek, ćwieków.
Moda rozszalała się na dobre, każdy mógł wyrazić swój protest przeciwko niesprawiedliwemu rządowi, czy poparcie ruchów anarchistycznych poprzez odpowiednie ubranie i dodatki.

Inną odmianą jest gothic punk. Tutaj ubrania są zazwyczaj tylko czarne, a na koszulkowych nadrukach pojawiają się najczęściej motywy czaszek, szkieletów, nagrobków.

Emo to kolejna wariacja na temat punku. Samo słowo pochodzi od opisu stanu psychicznego. Mówi się tak o kimś emocjonalnym, chodzi raczej o depresyjny aspekt emocji. Ubrania są czarne, bo mroczna jest dusza człowieka, który identyfikuje się z tą ideologią. Najbardziej charakterystyczny jest jednak styl uczesania, u chłopaków grzywka jest zawsze na tyle długa, żeby zasłonić częściowo oczy. Ma to wywoływać skojarzenie z ukrywaniem się przed resztą świata, z odosobnieniem i cierpieniem w samotności.

Dzisiaj moda inspiruje się tymi trzema stylami. Są to inspiracje luźne.
Czachy pojawiają się na kobiecych balerinach i bluzkach.
Do czarnych punkowych niegrzecznych bluzek można założyć lekką i niezwykle kobiecą kolorową spódniczkę, albo jakiś dodatek zupełnie z innej bajki.
Motyw czaszek i nagrobków doda wam drapieżnego wyglądu!


---
http://gendai.pl/ http://dlaurody.pl/

Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/